تعبیر بهتری از "فاشیست" برای اقلیت فتنه‌گر نمی‌توانم به‌کار ببرم
تجمل‌گرایی بر خلاف نظر رهبر انقلاب در صداوسیما ترویج می‌شود

http://rajanews.com/detail.asp?id=67357

سلام چند وقتی به دلیل مشغله زیاد نتونستم بیام نت..معذرت میخام

خیلی مختصر و مفید میخواستم از آقای رامبد جوان به خاطر کار قشنگ مسافران تشکر کنم

انصافا از موقعی که خودمو شناختم وبرنامه های طنز تلویزیون رو دیدم تا به حال طنزی به این پرمغزی و پرمحتوایی  ندیده بودم...خدا قوت به همه دست اندر کاران این طنز مخصوصا رامبد جوان.

البته به دلیل کارم بعضا مردم نظراتشونو در مورد تلویزیون وبرنامه هاش ارائه میدن...افراد زیادی به این طنز موافق نبودن و میگفتند خیلی بی مزه اس ولی فکر میکنم این نظر به خاطر لودگی بیش از حد وبدون مفهوم بودن بیش از حد طنزای قبلی سیما بوده چون ذائقه بعضیا به برنامه های بی محتوا و طنزای بی سرو تهی که فقط وقت تلف کنی و لودگی هست عادت کرده و وقتی طنزی با یک پیام  اجتماعی ،سیاسی ،فرهنگی ساخته میشه که به طور غیر مستقیم از چند نفر آدم فضایی به مخاطب القا میشه رو نمیپسنده

این مشکل رو بنده از مخاطب میدونم که درست با پیام طنز ارتباط برقرار نکرده.البته هر برنامه ای دارای یه مشکلاتی هست و جای نقد داره  ولی به نظر حقیر یکی از بهترین طنزایی که صدا وسیما ارائه داده و بهتره بگم بهترین ظنز و اگه اجازه بدبد بگم تنها طنزبه دردبخور سیما  سریال مسافران بوده  که امیدوارم پیام تشکر بنده رو آقای رامبد جوان و دست انرکاران این برنامه ببینند

فیلم ها و سریالهای تلویزیونی :

مرحوم امام (ره) در رابطه به اهمیت فیلم های تلویزیون خطاب به شورای صدا و سیمای وقت فرمودند:

« ما بخواهیم یک جمهوری اسلامی در ایران محقق بشود، همین که بگوییم جمهوری اسلامی، رأی بدهیم به جمهوری اسلامی کار تمام نیست. باید دستگاههای اطلاعاتیش روزنامه هایش، رادیو تلویزیون، ادارات ، تمام مراکز دولتی و تمام مراکز ملی، بازار ، در صحرا، در داخل، در کارخانه ها باید طوری بشود که هر کسی و ارد اینجا شده خودش احساس کند که وارد شده است در یک دستگاهی که از اسلام آنجا خبر هست، اثر هست از اسلام، باید قدم اسلام در همه این دستگاها باشد و آن چیزهایی که برخلاف موازین اسلامی است، برخلاف جمهوری اسلامی است که همه برخلاف مصالح ملت است، اگر باشد اینها باید از بین برود.

مثلاً در تلویزیون یک قضایا، قضایای فیلم هاست. این فیلم ها باید یک فیلم های آموزنده باشد .

فیلم هایی که وقت نگاه کنند جوان های ما، منحرف بشوند، اینها را باید از آن احتراز کرد...»

(صحیفه نور ج10 ص 11)

فیلم ها و سریال های تلویزیون نقش به سزایی در تربیت جامعه و تشویق جامعه به سمت ارزشهای ملی و اسلامی وانسانی دارند. یک سخنرانی را ممکن است 10 هزار نفر یا 100 صدهزار نفر گوش دهند ولی یک فیلم و سریال را ممکن است میلیون ها نفر تماشا کنند و تحت تأثیر قرار بگیرند. بنابراین اگر فیلم ها آموزنده و به دور از انحراف باشد بسیار تأثیر گذار و مستوجب اجر و پاداش فراوان الهی است و به همین نسبت اگر مخرب و منحرف باشد خیانت بزرگی صورت گرفته، مستوجب عقاب الهی، و اثرات نامطلوبی را بر فرد و جامعه به جای می گذارد.

در اینجا لازم است تذکری عرض کنیم و آن اینکه روی سخن در این مقال با فیلم ها و سریالهای تلویزیون است هر چند که بحث فیلم یک بحث عام است و شامل فیلم های سینمایی نیز می شود؛ اما با عرض تاسف باید گفت انحرافات فرهنگی و متأسفانه حمله به مقدسات دینی در سینما آنقدر زیاد است که اگر بخواهیم سینما را نقد کنیم و موارد انتقاد را از محاسن و امتیازات آن(بخصوص در فیلم های سالهای اخیر و خصوصاً بین سالهای 76 تا 83) جدا کنیم، تخصیص اکثر پیش می آید و تخصیص اکثر قبیح است. لذا باید بگوییم که وضعیت فرهنگی و دینی در سینما آنقدر ناامید کننده است که تعریف و تمجیدهای چاپلو سانه و اغراق گونه فیلم ها در جشنواره ها، قلب جریحه دار حضرت ولی عصر (ارواحناله الفدا) را التیام نمی بخشد. فقط در این بخش از خداوند خواستاریم که هر کس در عرصه سینما برای ترویج و اعتلای دین و فرهنگ الهی تلاش می کند و رضای خدای متعال را در نظر دارد موفق و موید و مأجور بدارد و هر کس خیانت به دین می کند و در جامعه ترویج فرهنگ غلط و ضددینی می کند، اگر قابل هدایت نیست، خوار و ذلیل و رسوا و در دنیا و آخرت به اشد مجازات عقاب کند. آمین

اما فیلم ها و سریالهای تلویزیون و محتوای آنها دارای نقاط ضعف و انتقاد زیادی است که اگر بخواهیم همه آن موارد و مصادیق را بیاوریم، مثنوی هفتاد من کاغذ می شود . لذا از باب نمونه به بعضی از آنها اشاره می کنیم.

چند سالی است که استفاده از زن به عنوان یک ابزاری برای جذب مشتری و مخاطب از مجله ها و فیلم های سینمایی به عرصه سریالهای تلویزیونی کشیده شده و اغلب فیلم ها و سریالها در این مسابقه از قافله عقب نمانده است.

قبل از بیان انحرافات در این بخش ابتدا مختصری از احکام فقهی و شرعی حجاب نگاه و پوشش را ذکر کرده و بعد به بیان آفات برنامه های تلویزیونی می پردازیم.

مشهور فقها و مراجع محدوده حجاب زن را پوشش همه بدن به جز قرص صورت و دستها از مچ به پایین می دانند.

سوال ) پوشیدن مانتوهایی که برجستگی های بدن (مانند پشت و سینه) را نمایان می سازد، چگونه است؟

همه مراجع: اگر باعث تهیج شهوت باشد، جایز نیست.

سوال)آیا پوشاندن زیر چانه و کف و روی پا،در مقابل نامحرم واجب است؟

همه مراجع (به جز مرحوم تبریزی وآیه اله مکارم شیرازی): آری باید آنها را از نامحرم بپوشاند.

ایت ا... مکارم شیرازی: پوشاندن زیرچانه واجب است؛ ولی پوشاندن کف و روی پا تا مچ واجب نیست.

مرحوم آیت اله تبریزی(ره): پوشاندن زیرچانه واجب است؛ ولی پوشاندن کف و روی پا تا مچ بنابر احتیاط، واجب است.

معنای حجاب از دیدگاه مقام معظم رهبری (حفظه الله):

«... حجاب برای زن به معنای ذلت نیست، بلکه به معنای عصمت و حفظ زن است و نه فقط عصمت و حفظ زن، بلکه عصمت و حفاظت زن و مرد هر دو ... حجاب به معنای چادر نیست؛ اما چادر در نزد ما ایرانی ها که زن های ما از قدیم داشتند، بهترین نوع حجاب است. بدون چادر هم حجاب ممکن است. حجاب به معنای پوشیدن سالم نه پوشیدنی که از نپوشیدن بدتر است به تعبیر روایات پوشیده عریان که در عین پوشیدگی مثل انسان برهنه و عریان است. آن پوشیدن به درد نمی خورد. حجاب نیست. پوشیدن سالم که سر و مو و گردن و بدن و تمام سرتاپای بدن زن را پوشانده باشد... اسلام در باب حجاب پوشش را معین نکرده است؛ مقصود را معین کرده است . مقصود این است که دیدار زن و مرد و ملاقات طبیعی آنها به صورت روزمره تبدیل به یک عامل تحریک نشود و این هدف اسلام است .»(نکته های ناب، ج5،صفحه 67،68 نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها)

نگارنده به یاد دارد در جلسه ای که کارگردانان، تهیه کنندگان و دست اندرکاران صدا و سیما افراد تشکیل دهنده آن جلسه و سخنران جلسه آقای ضرغامی رئیس محترم صدا و سیما بودند و این جلسه از تلویزیون پخش شد؛ ایشان در رابطه با ر عایت موازین شرعی در برنامه ها فرمودند: «صدا و سیما در مورد مسائل شرعی و پوشش و امور دینی برنامه ها در تحدید است.» یعنی بنابر فرمایش ایشان برنامه های صدا و سیما در چهارچوب موازین شرعی تعریف می شوند . با بیان مقدمه گذشته در مورد حجاب و مصادیقی که خواهد آمد باید به آقای ضرغامی عرض کنیم: آقای ضرغامی !! قسم حضرت عباست را قبول کنیم یا دم خروس را باور کنیم؟!!!( سخنرانی آقای ضرغامی در جمع مسئولین صدا و سیما تابستان 85)

1-بی اهمیتی به بحث پوشش شرعی و حجاب و نوع لباسها در سریالها:

به نظر می رسد که فتح باب این انحراف از سریالهای محاکمه و کیف انگلیسی از شبکه یک شروع شد که گردن و گوش و زیرگلوی بازیگران زن نمایان بود و بعد از آن در بیشتر سریالهای تاریخی مربوط به زمان قبل از انقلاب و سریالهایی مثل مدار صفر درجه شبکه 1 – چهل سرباز از شبکه دو – دکتر قریب از شبکه 3 خیلی عادی این قضایا اتفاق افتاد و دامنه این انحراف به سریالهایی مثل یوسف پیامبر هم کشیده شده است.

فتح باب پوشیدن مانتوهای کوتاه و چسبان و جلف در تلویزیون از سریال جایزه بزرگ کار مهران مدیری شروع شده و اینک در اغلب سریالها شاهد این انحراف هستیم.

و در پوشش سریالهایی مثل مرگ تدریجی یک رویا(شبکه دو) – آیینه های نشکن شبکه دو و در پوشش نقشهای پرستاران در سریال دکتر محمد قریب و بسیاری از سریالهای در حال پخش این موضوع یک امر بسیار طبیعی و عادی و نوعی برگ برنده برای تهیه کنندگان و کارگردانان این سریالها محسوب می شود.

به این جملات پرمعنی و تکان دهنده ی مقام معظم رهبری در دیدار با وزیر علوم و روئسای دانشگاهها در تاریخ 17/10/83 توجه فرمائید تا بیشتر به قبح این انحرافات واقف شوید.

«... در خبرها خواندم که یکی از مسئولان یک مرکز مهم سیاسی در آمریکا گفته( به جای انداختن بمب، دامن های کوتاه برایشان بفرستید!) راست می گوید؛ اگر برای کشوری شهوات جنسی و اختلاط بی رویه زن و مرد و دختر و پسر را ترویج کردند و جوان را به راه هایی کشاندند که غریزه او هم به طور طبیعی متمایل به آن است دیگر احتیاج به استفاده از توپ و تفنگ علیه یک ملت نیست.»(سایت اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری )

ایشان در جای دیگر فرمودند:

«... انسان در خیلی از فلیم ها و کارهای نمایشی مشاهده می کند که برای جلوه دادن به کار، از جاذبه های جنسی استفاده می کنند، در موسیقی یک طور دیگر!! در بعضی از هنرهای دیگر...»

(بیانات مقام معظم رهبری در جمع اصحاب فرهنگ و هنر و اندیشه کشور 1/5/1380- نکته های ناب ج2)

این استفاده ابزاری از عنصر زن و جاذبه های جنسی زنان نه تنها در سریالها و فیلم ها بلکه در تبلیغات بازرگانی به وضوح مشاهده می شود و می بینیم که امروز برای هر تبلیغی از زن استفاه می شود.

تبلیغات موبایل، اجاق گاز- یخچال- تن ماهی- شامپو- صابون- مایع دستشویی- سیم کارت و حتی برای امداد خودرو... حتماً از یک خانم استفاده می شود.

براستی اگر بانوان مکرمه و زنان جامعه می دانستند که چرا کلاهی بر سرشان رفته و اینک حتی در مقوله هنر و صدا و سیما از آنان به چشم یک کالا نگاه می کنند؛ صدا و سیما را به آتش می کشیدند.

در اغلب سریالها چادر و حجاب مخصوص نقش های پیر زنها و مادر بزرگ هاست و زنان جوان که نقش خانمهای فهمیده و باشعور و دانا را بازی می کنند بدون پوشش چادر و حجاب سنگین و مناسب هستند. گویی مقوله حجاب یک تحجر دینی و عقب ماندگی است و مخصوص قدیمی ها.

در بعضی از سریالها بعضی از مد لباس ها نقش مروج مد در جامعه را ایفا می کند و بعد از مدتی در بازار مدل لباس فلان بازیگر معروف ترویج می یابد.

آری تلویزیون در برنامه های خود عملاً رنگ های زننده و لباس های تنگ و مدلهایی را که در شان یک زن و مرد مسلمان نیست ترویج می کند و مهر تأیید می زند.

این مطلب از دو حال خارج نیست. یا جامعه به این سمت رفته و صدا و سیما مدل های جامعه را انعکاس می دهد و یا تلویزیون خود اینها را ترویج و مردم از صدا و سیما و تلویزیون الگو می گیرند.

در هر دو صورت ترویج این کار از طرف صدا و سیما محکوم است چرا که در حالت اول ، صدا و سیمایی که پیشوای فرهنگی جامعه است از جامعه رنگ می گیرد و نه تنها در خلاف امری قبیح قدمی بر نمی دارد بلکه یک ناهنجاری را تأیید می کند و در صورت دوم که قبح آن از حالت اول بیشتر است به ترویج گناه و باطل پرداخته است. اولی تأیید گناه است و دومی ترویج گناه و حساب این دو با خداوند سریع الحساب و شدید العقاب است.

اختلاط زن و مرد و ریختن قبح بعضی از روابط غیرشرعی جزء لاینفک اغلب سریالها شده و گویی بدون این موضوع ساخت سریال در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران محال است.

عادی نشان دادن دوستی های دختر و پسر در اغلب سریالها به بهانه اینکه بعداً ممکن است با هم ازدواج کنند. عادی نشان دادن شوخی ها و گفتگوی بین دو نامحرم مثل شوخی های طنز چهارخونه از شبکه 3 و سه در چهار از شبکه 1- زندگی به شرط خنده از شبکه استانی؛ همه مدرک گویایی بر ترویج این انحرافات در جامعه توسط تلویزیون است و جالب اینکه همیشه بعد از اتمام این سریالها از دست اندرکاران و بازیگران تقدیر می شود و

ذره ای از ارزشهای دینی در برنامه ها ملاک برتری قرار نمی گیرد.

در سریال مرگ تدریجی یک رویا که از شبکه 2 پخش می شد؛ بازیگر نقش مارال قبل از ازدواج با شخصیت حامد که آن موقع نقش یک ویراستار را داشت خیلی عادی و مثل یک زن و شوهر به گفتگو می نشیند- دختر خود با دسته گل به خانه حامد می رود- با شیرینی دفتر کار حامد می رود- سر سفره روبروی هم می نشینند و به هم خیره می شوند از آن نوع نگاه هایی که زن و شوهرها به هم می اندازند- و همه اینها موقعی اتفاق می افتد که هنوز معلوم نیست قصد ازدواج دارند یا ندارند. آخر شب مارال تنها سوار ماشین حامد می شود و صندلی جلو می نشیند.

بعد حامد با نگاهی عمیق به مارال خیره شده بعد از لحظاتی می گوید« یه جورایی ازت خوشم اومده» این در حالی است که طرفین از هم و خانواده هم شناختی ندارند- این دو با نگاه خیره خیره از هم جدا می شوند و در ملاقات بعد مارال مدام به آینه نگاه می کند و چشم و ابرو خود را چک می کند تا مقبول واقع شود.

3- عشق های مثلثی :

ترویج عشقهای مثلثی از اینکه بالاخره فلانی با بهمانی ازدواج می کند یا خیر یکی از راههای جذب مخاطب در سریالهای تلویزیونی بخصوص در سالهای اخیر شده است. آقای الف عاشق و دلباخته خانم «ب» است ولی خانم «ب» خود دلباخته آقای «ج» است یا برعکس. حدود 40 یا 50 قسمت مخاطب به پیامهای اخلاقی سریال و یا پیام های سیاسی و اجتماعی و تاریخی آن سریال توجه ندارد بلکه در این مدت پیگیر است که بالاخره کدام با کدام ازدواج می کند.

نمونه این انحراف را می توان در سریال مدار صفردرجه و کیف انگلیسی از شبکه 1 و برخی سریالهایی که از شبکه 3 پخش می شود مشاهده کرد. این روش جذب مخاطب نوعی کپی برداری از سریالهای غربی و شرقی است برای نمونه کارهای خارجی می توان به سریال امپراطور دریا و افسانه جومونگ از شبکه 3 را نام برد که شاهد هستیم خارجی ها نیز برای جذب مخاطب از این حربه استفاده می کنند.

برای هر کدام از انحرافات مذکور در این باب مثالهای زیادی را می شود ذکر کرد که چون بنای ما بر اختصار است به همین مقدار بسنده می کنیم.

با توجه به اینکه بازیگران نقش اول فیلم ها و سریالها متاسفانه یا خوشبختانه در جامعه ما الگوی جوانان ما هستند و همه آفات مذکور، مستقیم یا غیرمستقیم پیامهای انحرافی را در ذهن و جان جوانان ما القاء کرده و شاید به جرأت بتوان گفت ریشه بسیاری از آسیب های اجتماعی- طلاق ها و مدگرایی ها و تجمل گرایی ها و حاکمیت پول و شهوت در جامعه ما صدا و سیما و سریالهای آن است بر این اساس باید بگویم که عقلاً یا صدا و سیما جاهلانه منویات استعمار را در کشور عملی می کند و یا با ابراز تأسف اگر حالت اول را نپذیریم باید بگوییم نقش مهره استعمار را در کشور ایفا می کند . امیدواریم تهیه کنندگان و دست اندرکاران ساخت این برنامه ها به خود آیند و از خواب غفلت بیدار شوند و کاری که استعمار باید با کلی پول و صرف انرژی در کشور انجام دهند تا به منافعشان دست یابند؛ اینان با دستان خود انجام ندهند.

ممکن است تهیه کنندگان این سریالها برای توجیح این انحرافات بگویند: اینها نمک سریالهاست و اگر اینها نباشد فیلم ها بی مزه و بی نمک است.

در جواب باید عرض کنیم نمک را به آش می پاشند نه اینکه آش را در نمک بریزند.

وقتی از آقای فرج ا.. سلحشور می پرسند چرا از آقای مصطفی زمانی بازیگر نقش یوسف پیامبر برای این نقش استفاده کردی یکی از دلایل را نداشتن سابقه قبلی و بیرونی متضاد با نقش مورد نظر می داند. بنابراین چهره بیرونی افراد انتخابی برای نقش های مذهبی و اخلاقی تأثیر مستقیمی در ذهن مخاطب ایجاد می کند.

برای مثال وقتی یک شخصیت زن در یک فیلم محجبه عفیف و ممتاز جلوه گری کند اما بازیگر نقش مذکور در سمینار و همایش بی حجاب و با وضع زننده حاضر شود؛ با دوگانگی که در ذهن مخاطب ایجاد می شود، ارزش و تأثیر فیلم، خود به خود از ذهن مخاطب محو و چه بسا تأثیر معکوس بگذارد.

متأسفانه برخی از بازیگران و سینما با وضع بسیار زننده ای در مجامعه عمومی، همایش های داخلی و خارجی ظاهر می شوند و حتی بعضی مثل خانم y,x در جشنواره های بین المللی بدون حجاب و با وضعیت تأسف آوری ظاهر می شوند. این در حالی است که برخی از آنان در سالهای گذشته در سریالهای تلویزیونی نقش های مثبتی را هم به نمایش گذاشته اند.

براستی کدام مرجع قضایی به عملکرد اینان در خارج از کشور که با عنوان نماینده ایرانی و اسلامی شرکت می کنند؛ رسیدگی می کند؟؟!

تبلیغ به بدیها و ترویج ناهنجاری ها را تبلیغ سوء گویند. تبلیغ سوء همان چیزی است که شیاطین و شیطان صفتان آن را می خواهند. با بیان انحرافات و آسیب های سریالهای تلویزونی تاکنون تبلیغات سوء این رسانه را بررسی کردیم. اما خطرناکتر و مضرتر از تبلیغ سوء، سوء تبلیغ است یعنی بد تبلیغ کردن ظاهر شود، اثرات نامطلوب در نتیجه بد جلوه دادن نمایشات بر جامعه وارد می شود که جبران دومی (سوء تبلیغ) از اولی بسیار مشکل تر است. برای روشن تر شدن این مطلب به این چند نمونه از باب مشت نمونه خروار توجه فرمائید.

*در سریال میوه ممنوعه که از شبکه دو در ماه رمضان سال 86 پخش می شد. یکی از معدود اتفاقاتی که ممکن است در جامعه اتفاق بیفتد یعنی دلبخاته شدن یک پیرمرد 70 ساله به دختری جوان؛ به تصویر کشیده است که با توجه به این همه موضوعات و آسیب های اجتماعی، تهیه کننده دست بر نقطه ای گذاشته که مصداق آن خیلی خیلی کم پیدا می شود. عشق یک پیرمرد 70 ساله مسجدی و اهل نماز شب در این سریال عشق این پیرمرد که از طریق شرعی دنبال می شود و از این جهت هیچ گونه گناهی متوجه عملکرد او نیست را تا سر حد کفر و بر باد دهنده هفتاد سال عبادتش جلوه می دهند و در مقابل از قبیح نشان دادن روابط نامشروع زنان و مردان در سریالها خبری نیست.

*در بعضی از سریالها مردان مثبت بدون ریش و ظاهری مذهبی و چهره افراد پول پرست و شیاد و نقشهای منفی با ریش به تصویر کشده می شود مثلاً سریال یک وجب خاک» که ماه رمضان 86 از شبکه 3 پخش می شد که آقای کامرانی بازیگر پول دوست و ریاست طلب و شیاد و مسئول قرض الحسنه با ریش و ظاهر مذهبی به تصویر کشیده شد. این موضوع تصویرسازی زشتی را از چهره های مذهبی در جامعه ایجاد می کند و فضایی برای سوء استفاده فرصت طلبان در جامعه ایجاد می کند.

گاهی از تکیه کلامهای مذهبی برای افراد شیاد در سریالها استفاده می شود که این خود نوعی تمسخر متدینین در فیلم های تلویزیونی است.

*در بعضی از سریالها به دلیل عدم کار کارشناسی مناسب خرافات و مسائل اشتباهی را در ذهن بیننده ایجاد می کند که باید بعد از این سریالها کلی انرژی مصرف کرد تا آن مسئله اشتباه را از ذهن مخاطب پاک کرد. مثل سریال «اغماء» ماه رمضان 86 از شبکه 1 که در این سریال شیطان دارای قدرت فوق العاده نشان داده می شود به گونه ای که فردی را از مرگ نجات می دهد و در جایی دیگر از فردی که توبه کرده انتقام می گیرد و به وسیله دختری که منحرف شده، دختر دکتر پژوهان را زیر ماشین می کند در حالی که این مسئله با صریح آیات قرآن منافات دارد چرا که شیطان فقط می تواند وسوسه گری کند و هیچ سلطه فیزیکی بر انسانها ندارد .

*در بعضی از سریالها مثل سریال میوه ممنوعه، نقش روحانی بسیار کم رنگ جلوه داده می شود و روحانی تأثیر جدی بر مخاطبین و اطرافیانش ندارد و اذکار نماز را صحیح

نمی خواند

*در برخی از سریالها مثل سریال «زیرزمین» که ماه رمضان سال 85 از شبکه 3 پخش

می شد .

احکام و مسائل شرعی به طرز فجیعی به اشتباه به بیننده القاء می شد مثل جایی که بازیگر نقش دزد که در خانه آقا صابر ساکن شده بود در مکالمه ای که بین او و آقا صابر رخ داد و آن دزد به طور صوری مشغول وضو گرفتن بود آقا صابر به اسم امر به معروف و نهی از منکر دو مسئله غلط را به او تذکر می دهد!!1

که به دلیل بنای بر اختصار از ذکر جزئیات آن صرف نظر کرد و در این موضوع به همین مقدار بسنده می کنیم.

شکی نیست که گاهی زبان طنز یک ابزار مناسبی برای بیان مشکلات و ناهنجاری های جامعه است البته به شرطی که از ماهیت طنز خارج نشده و لودگی و صرف خنده جای آن را نگیرد

اغلب طنزهایی که در سالهای اخیربه خصوص به طور مستمر و سریال گونه ساخته شده است از این آفت و انحراف تهی نبوده و بعضاً اکثر موارد آن جزء لودگی چیز مثبتی در بر نداشته است به نظر می رسد که نقطه شروع این فرهنگ در طنزهای سیما از طنز 77 در سال 1377 شروع شد و با «نود شب» «شب های بره» «مرد هزار چهره و دو هزار چهره» زندگی به شرط خنده –چهارخونه ادامه پیدا کرد.

هنر این گونه طنزها القاء تکیه کلامها و دوری از جدیت و همه چیز را به مسخرگی و هجو کشاندن است .

تکیه کلامهایی مثل ببخشید! – اینه- چکار می کنی- به به- خوب بید- زشته زشته- گاهی اثرات این گونه طنزها از تکیه کلام فراتر و به مرحله عمل می رسد .

به طور مثال یک نوجوان می گفت تا قبل از سریال «شب های برره» ما وقتی در مدرسه به همکلاسیمان می رسیدیم، مثل آدم به هم سلام می کردیم و به هم دست می دادیم، اما با پخش سریال مذکور دیگر آن عادت سابق را کنار گذاشته و با پا به هم سلام می کردیم و گاهی نیز به طور وحشتناکی به طور دسته جمعی بر روی همدیگر خودمان را پرتاب می کردیم!!!

البته هیچ کس با خنده و مزاج و شوخی و طنز مشکلی ندارد به شرطی که به هم خندیدن ولودگی نباشد .

طنز پردازان اگر توانستند بدون اینکه فرهنگ غلط را ترویج کنند و بدون اینکه با دست و پا تکیه کلام و چشم و ابرو در جهت مسخره کردن و غیبت کردن از دیگری استفاده کنند، مردم را به خنده وادارند و لحظات خوشی را برایشان ایجاد کنند؛ آن وقت می توانند ادعا کنند که هنر طنز دارند در غیر اینصورت این حرکات و اعمال را دلقک ها و میمونهای سیرکها هم به طرز جالبی اجراء می کنند و مردم را می خندانند.

امیدواریم هر کس که در این حیطه برای رضای خداوند متعال قدم مثبت بر می دارد موفق و موید باشد ان شاء ا... در پایان سخن خود را با تذکری دوستانه و دلسوزانه به مسئولین صدا و سیما و تهیه کنندگان و کارگردانان و بازیگران و همه دست اندرکاران این عرصه به پایان می رسانیم.

هنرمندان عزیز! بدانید هنری که خداوند در وجود شما به ودیعه نهاده یک امانت الهی است و شما مختارید که از این امانت جوانمردانه استفاده کنید و در جهت عطا کننده اش استفاده کنید و یا خائنانه آن را در خلاف میل و رضای هنرمند عالم هستی به کار گیرند .

لیک بدانید که در روزی که از نعمتها و اعمال پرسیده می شود؛ از شما نیز سوال می شود که با آن امانت در چه جهتی استفاده کردید. در آن روز وای به حال کسانی که رضای خلق را بر رضای خداوند مقدم داشتند و بد به حال کسانی که با فیلمشان ، با بازیگر یشان و با هنرشان مردم را به گمراهی کشاندند.

ربنّا....

اهدانا الصراط المستقیم

صراط الذین انعمت علیهم

غیرالمعضوب علیهم

والاالضالین

«والسلام »

حبیب الله حاتمی فرد- بهار 1388

منابع

1- صحیفه نور- انتشارات شرکت سهامی چاپخانه وزارت ارشاد اسلامی – چاپ بهمن 61

2- توضیح المسائل 13 مرجع مطابق با نظر سیزده تن از مراجع تقلید

3- رساله دانشجویی مطابق با نظر ده تن از مر اجع عظام- سید مجتبی حسینی – ج16- چاپ هشتم- نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه

4- احکام موسیقی به ضمیمه رقص و قمار- سید مجتبی حسینی – ج22- نهاد نمایندگی مقام معظم ر هبری در دانشگاهها

5- انسان غنا موسیقی- احمد شرفخانی – چاپ سبحان – تابستان 86

6- نکته های ناب ج1 تا 5- گزیده بیانات رهبر فرزانه انقلاب در جمع دانشجویان و دانشگاهیان- نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها

7- 40 نکته درباره موسیقی – سید اسماعیل شاکر اردکانی- انتشارات پیام حجت چاپ دوم-85

8- سایت پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری

9- مجله مبلغان ج 97- معاونت تبلیغ و آموزشهای کاربردی حوزه علمیه قم

10- شبکه های سیمای جمهوری اسلامی ایران

معایب و نقاط منفی و ضعف صدا و سیما:

هر چند که در این جزوه پیکان انتقاد بیشتر به طرف برنامه های آموزشی و فیلم ها و سریالهای صدا و سیماست اما از آنجا که صدا و سیما دارای بخش های مختلف خبری، سیاسی و ... و تنوع شکبه است انتقادات وارده بر این بخشها را نیز به طور اختصار بیان کرده و می گذریم.

1-از آنجا که رویکرد بخش خبری باید بیطرفانه و بدون قصد و غرض باشد، اما گاهی به وضوح طرفداری از یک حزب سیاسی و بلندگوی بعضی از احزاب شدن را در بعضی از بخشهای خبری شاهد هستیم به طور مثال بخش خبری بیست و سی و (30: 20) این بخش خبری تحت عنوان خبرهای داغ گاهی مسائلی را از بعضی از احزاب سیاسی پخش می کند که جز مکدر و مشوش کردن ذهن مردم هیچ فایده دیگری ندارد. در ضمن به اسم تهیه خبر و برای جذابیت بخش خبری؛ فرهنگ سخن چینی و نمامی را ترویج می کند .

خدا وکیلی دعوای سیاسی احزاب و جلسات آنها چقدر به اتحاد ملی و همدلی سیاسی آنها کمک می کند؟!!

اینکه فلانی چه گفت و بهمانی در جوابش چه گفت؛ برای مردم نان و آب می شود؟!! هر کس مایل به پیگیری این دعواها باشد، سراغ کلی منبع می تواند برود مثل روزنامه ها و سایت های اینترنتی، آیا لزومی دارد از تلویزیون که یک رسانه عمومی است اینها مطرح شود؟

2- ترویج فرهنگ های غلط و خرافات به اسم خبر!!!

گاهی در نقطه ای از کشور یک رسمی و یک ایده ای است که هیچ مبنای عقلایی و شرعی ندارد. متأسفانه در بخش خبری خانواده، خبرنگاری با عنوان تهیه خبر از رسومات و عقاید مردم کشو، با آب و تاب از رسم و رسومات آن منطقه تعریف و تمجید می کند که گویی هر سنت و عقیده ای و هر چیزی که رسم شد، ممدوح است و قابل بیان شدن. آیا لزومی دارد که ما هر خرافه ای را به اسم خبر به نمایش بگذاریم؟!! آیا این کار خود ترویج و اشاعه و نشر خرافه نیست؟؟

3- لوث کردن بعضی خبرها و بی تفاوتی نسبت به بعضی خبرها!!!

در جریان کشتار و محاصره وحشیانه اسرائیل نسبت به مردم غزه گاهی تکرار خبر غزه باعث لوث شدن و نوعی زدگی مخاطب از غزه می شد؛ در مقابل اخبار مهمی از نسل کشی شیعیان در پاراچنار پاکستان توسط طالبان و وهابیت و القاعده که حدود 600 شیعه سر بریده شدند و دست افراد بی گناه و کودکان را قطع کردند؛ از رسانه ملی پخش نشد و نیز وحشیانه وهابیون در مدینه منوره کنار حرم رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به شیعیان احساء و قطیف

4- رعایت نکردن حریم محرم و نامحرم در تهیه خبر!!!

گاهی برای تهیه خبر از راهپیمائیها و تظاهرات مردم دیده می شود که خبرنگاران زن در میان سیل جمعیت مردان و خبرنگار مرد در سیل جمعیت زنان به تهیه خبر می پردازد!!!

آیا لزومی دارد که یک مرد از زنان و یک زن از مردان مصاحبه کند؟!!

آیا این موضوع باعث تنوع در تهیه خبر می شود؟!!

گاهی خبرنگاران زن با لباس جلف و رفتاری دور از شان یک زن مسلمان به میان جمعی از مردان می رود و به مصاحبه می پردازد و گاهی بر عکس

آیا این موضوع فرهنگ اختلاط و شکستن حریم بین محرم و نامحرم را در جامعه ترویج نمی کند؟!!!

5- پرداختن به موضوعات غیرضرور و غفلت از موضوعات مهم در تهیه خبر!!!

شب یلدا هندونه می خوری یا کدو؟!

چهارشنبه سوری چیکار می کنی؟!! سیزده بدر کجا می ری؟! نهار سیزده بدرچی می خوری ؟! و ...

بیشتر خبرهایی که تهیه می شود در بخش اخبار خانواده حول محور شکم و تجملات و موضوعاتی است که واقعاً ضرورتی جز سرگرم کردن مخاطب و شنونده خبر ندارد. مثل اینکه همه موضوعات مهم و آسیب های جامعه بررسی شده و دیگر موضوعی برای کار نمانده جز اینکه چه می خوری و چه می پوشی ؟!!!!

آیا موضوعاتی مثل چرا حجاب؟ چرا غیرت؟ چرا تجمل گرایی؟ چرا چشم و هم چشمی؟

چرا ازدواج؟ چرا احترام به بزرگتر؟ چرا نیکی به پدر و مادر؟ چرا ثروت؟ و ...

و هزاران موضوعی که نقطه عطف پیشرفت و پسرفت جامعه هستند قابل گزارش به روشهای هنرمندانه نیستند؟؟؟ آیا همه این موضوعات حل شده و موضوعی برای تهیه گزارش نمانده است؟!!!

ما منکر این مطلب نیستیم که در همه اوقات شبانه روز برای برنامه های تلویزیون مخاطب وجود دارد.

اما همه میدانیم که بعضی از اوقات شبانه روز، مخاطبین بیشتری به برنامه های تلویزیون نگاه می کنند.

اغلب برنامه های پوچ و بی نتیجه و بعضاً انحرافی در پربیننده ترین ساعات شبانه روز مثل ساعت 7 تا 11 بعدالظهر پخش می شود و در مقا بل برنامه های آموزنده و موثر و

سخنرانی ها و گزارشات مفید که می توانند اثرات بسیار مثبتی را در جامعه ایجاد کنند در ساعاتی پخش می شود که بیننده کمتری دارد . به طور مثال برنامه های عصر ایمان (شبکه1) این شبها- سخنرانی علمای دین و کارشناسان و جامعه شناسان ساعت 11 و 12 نیمه شب یا 5/5 و 6 صبح پخش می شود!!!

از آن طرف در ماه مبارک رمضان پخش سریالهای پی در پی که از موقع اذان مغرب شروع می شود و به علاوه پخش مسابقات ورزشی، مجالی بر حضور مردم در مجالس مذهبی و حتی نماز جماعت نمی گذارد. گویی صدا و سیما مامور است همان ارتباطی را که بعضی از مردم فقط در ماه رمضان با مسجد دارند، قطع کند تا در طول سال با مسجد که به فرموده امام راحل(ره) سنگر است و باید حفظ شود؛ ارتباطی نداشته باشند.

در هر صورت زمان بندی نامناسب باعث می شود که از برنامه های مفیدی که تهیه می شود، استفاده بهینه نشود و این برنامه ها نتوانند مخاطبان مورد انتظار را داشته باشند.

در کشور ما شبکه های مختلفی چه در تلویزیون و چه رادیو مشغول تهیه و ساخت برنامه هستند بعضی از آنها ماهواره ای و فرامرزی است و حداقل در داخل کشور دسترسی به شبکه های یک تا پنج و خبر و آموزش و قرآن و معارف امکان پذیر است. جدای از شبکه ی خبر و آموزش بقیه شبکه ها حاوی برنامه های مختلف و مشترکی اعم از خبر، گزارش، برنامه کودک، طنز، فیلم و سریال و ... هستند.

در میان این شبکه ها، شبکه قرآن ومعارف علی الظاهر از انحرافات سایر شبکه ها تهی است. و انصافا" برنامه های متنوع قرآنی و فرهنگی خوبی در جهت آموزش مردم حتی برای سنین کودک و نوجوان به معرض نمایش می گذارد. ممکن است در اینجا کسی بگوید:« اگر کسی به برنامه های شبکه های غیر از معارف و قرآن انتقاد دارد؛ خب نگاه نکند، برود شبکه قرآن تماشا کند . چه کار به شبکه های دیگر دارد. هر کسی هر برنامه ای دوست دارد ببیند. اگر شبکه های دیگر انحراف دارد نبیند. سلیقه ها فرق می کند و ...»

این مطالب نقطه شروع انحراف است. اولاً دسترسی به شبکه قرآن در خیلی از نقاط کشور امکانپذیر نیست و هنوز در خیلی از مناطق مردم به 2 شبکه و یا 3 شبکه دسترسی دارند؛ و ثانیاً به نظر می رسد که خود این سیاست ساخت شبکه قرآن و یا رادیو قرآن در کنار رادیو جوان و رادیو فرهنگ و ... یک نوع گم کردن راه برای دلسوزان دین و انقلاب و نظام و آرمانهای امام راحل(ره) باشد و یا حداقل می توان از آن به دامن زدن به خواسته دشمنان داخلی و خارجی دین و انقلاب نام برد. این سیاست را رژیم منحوس پهلوی هم داشت؛ مگر رژیم سابق و بخصوص حکومت محمدرضا پهلوی نبود که در کنار حذف تاریخ قمری و شمسی و رسمی کردن تاریخ شاهنشاهی، ولادات و شهادات ائمه را نیز در تقویم ها درج می کرد؟

محمدرضا در کنار مساجد، کاباره ها و قمارخانه ها و مشروب فروشیها به راه انداخت. یعنی هر کس هر سلیقه ای دارد و هر جا دوست دارد برود. اگر متدینین به وجود مراکز فساد اعتراض دارند؛ خب آنجا نروند، مساجد که تعطیل نیست . بروند و در مساجد مشغول عبادت و ذکر شوند.

روحانیون و علما منبر بروند از اسلام بگویند، از دین و احادیث و قرآن بگویند؛ اما کاری به انحرافات شاه و دربار و آمریکا و اسرائیل نداشته باشند . گویی مقوله دین از سیاست جداست و گویی هر کسی از هر راهی می تواند به سعادت دست یابد و تعدد مسیر ضربه ای به سعادت فردی و اجتماعی بشر نمی زند.

شکی نیست که برنامه های آموزشی اعم از میزگردها، گزارشات، برنامه های کودک نقش به سزایی در بالا بردن فرهنگ و تحلیل جامعه دارند و برنامه های مفیدی در این حوزه تهیه و پخش می شود اما موارد زیر نیز به عنوان یک آفت می تواند نقش این برنامه ها را کم رنگ کند.

صدا و سیما با صرف هزینه های سنگین و در جهت تشویق مردم به پرداختن به هنجارهای دینی و انسانی و دوری از ناهنجاریها به تهیه برنامه های خوب و ایده آل آموزشی

می پردازد، اما با یک برنامه انحرافی به همه آن زحمات و تلاشها و انرژی مصرفی و هزینه ها پشت پا زده و اثر آن همه تلاش را از بین می برد.

امام جمعه موقت قم آیت الله استادی (حفظه الله) در نماز جمعه تاریخ 18/11/87 در این رابطه فرمودند:

« ما از صدا و سیما تقدیر کرده ایم. روزنامه ها هم فقط همین یک قسمت تقدیر را می زنند و تیتر می کنند ولی انتقادات ما زیاد پخش نمی شود. یکی از انتقادات ، ناهماهنگ بودن برنامه های صدا و سیما است.

از این ور صدا و سیما مردم را به ساده زیستی و بی تکلیفی و ... ترغیب می کند، از آن ور تبلیغات پی در پی ...مبلهای آنچنانی و وسایل غیرضرور آنچنانی و یخچالهای آنچنانی و تجمل گرایی...» (خطبه های نماز جمعه قم 19/11/87 شبکه دو سیما)

در سراسر کشور ما کارشناسان خبره ای در حوزه های مختلف دینی، علمی، روانشناسی، جامعه شناسی و ... وجود دارد که صدا و سیما می تواند از آنان بهره برداری و در برنامه های مختلف استفاده کند.

به راستی صدا و سیما چقدر در انتخاب کارشناسان برنامه های آموزشی به تخصص توجه دارد؟؟

گاهی در بعضی برنامه ها بعضی بحث هایی که از طرف کارشناسان مطرح می شود خود جای بحث دارد و بعضاً بحث های بعضی کارشناسان را باید کارشناسی کرد!!

نگارنده به هیچ وجه قصد اسائه ادب به محضر کارشناسان محترم برنامه ها را ندارد. اما بهرحال می شود بعضی بحثهایی را که چالش های جدی را در جامعه ایجاد کرده و پیچ و خم های زیادی دارد لااقل به صورت یک میزگرد بین چند کارشناس خبره و اهل فن و متعهد برگزار کرد که حاصل آن بحثها را که بین چندین فکر عمیق نه یک و یا دو کارشناس؛ به چالش کشیده شده، سود بیشتری را عاید مخاطبان این برنامه ها کند.

وظایف یک مجری در برنامه در چارچوب خاصی مشخص شده است و یک مجری اگر خود در موضوع برنامه کارشناس نباشد حق نظریه پردازی و کارشناسی ندارد.

گاهی بعضی از مجریها پا را از گلیم درازتر می کند و البته نه به قصد تحریف بلکه به قصد و نیت خیر، مسائلی را مطرح می کنند که ناخودآگاه یک انحراف فکری را در ذهن مخاطب القاء می کند. این القاء و تحریف شامل چند نفر و صدنفر و هزار نفر نمی شود بلکه گاهی چند میلیون مخاطب پذیرای این تحریف هستند.

و گاهی نیز رفتار و شیوه سخن گفت بعضی مجریها در بعضی از برنامه ها که از مهمان استفاده می کنند، بخصوص اگر مهمان برنامه از مسئولین کشور با شد دور از ادب و با حالتی مغرضانه و طلبکارانه و همراه با تمسخر است این حالت را در یکی از برنامه های شبکه 3 در برنامه ای که سر دار رادان از تهران مهمان برنامه بودند شاهد بودیم و نیز گاهی در برنامه نگاه یک از شبکه یک این مسائل دیده می شود

در بعضی برنامه ها که توسط دو مجری اداره می شود یک مجری زن و مرد با همدیگر به اجرا می پردازند که واقعاً هیچ ضرورت و مبنای عقلایی ندارد مثل تصویر زندگی از شبکه دوم- برنامه خانواده شبکه 1 در بعضی مواقع و نیز در برنامه های کودک مثل برنامه ای که شخصیت خاله شاه دونه به علاوه یک شخصیت مرد دیگر به اجراء می پردازند و ...

واقعاً دست اندرکاران ساخت این برنامه ها چه توجیحی برای این کار دارند؟؟؟

در بعضی برنامه ها که برنامه همراه با مهمان است. برای مهمانان مرد، زن مجری می شود و برای مهمانان زن، مرد مجری برنامه است.

اگر برای مهمانان مرد، مرد مجری شود و برعکس ؛ جذب مخاطبین برنامه کاهش می یابد؟!!

موسیقی از جهت فقهی و شرعی یک مقوله است و از جهت بهداشت روانی مقوله ای دیگر. از آنجا که بنای این جزوه بر اختصار است، به مقدار کمی به بررسی موسیقی از دیدگاه فقهی و بهداشت روانی می پردازیم و با معرفی کتب تألیف شده در این زمینه برای محققان این مقوله بحثمان را جمع می کنیم.

مشهور فقها و مراجع تقلید موسیقی ای که مشتمل بر لهو و لعب و طرب باشد و مناسب مجالس خوشگذرانی باشد را حرام و در غیر این صورت مباح(جایز) می دانند. و در این حکم بین موسیقی با کلام و بی کلام سنتی و کلاسیک و انواع و اقسام موسیقی و محتوای شعری که با موسیقی خوانده می شود و این که به قصد نیرو بخشی یا تفریح یا هر قصد دیگر؛ استماع شود فرقی نیست . و نیز منبع پخش موسیقی تأثیری در حکم ندارد(رجوع کنید به رساله دانشجویی ص 201 تا 213 سید مجتبی حسینی – احکام موسیقی ص 37تا 51 سید مجتبی حسینی – تالیف نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها)

سوال) با توجه به نظارت رهبری بر سازمان صدا و سیما، موسیقی آن چه حکمی دارد؟

جواب: همه مراجع: اگر از انواع موسیقی حرام باشد.گوش دادن به آن جایز نیست و صرف پخش آن از این رسانه، دلیلی بر جواز آن نیست؛ ولی صداهای مشکوک اشکال ندارد.

(پرسش ها و پاسخهای دانشجو ج 22 احکام موسیقی به ضمیمه رقص و قمار ص57 سیدمجتبی حسینی- نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها) اینک به بررسی فاکتورهای حرمت موسیقی های حرام که مطرب و لهوی بودن است می پردازیم

سوال) منظور از مطرب و لهوی بودن موسیقی چیست؟

«طرب و لهو» از واژه های اساسی و کلیدی است که در باب غنا و موسیقی به کار می رود. «طرب» به حالت سبک عقلی گفته می شود که در اثر شنیدن آواز یا آهنگ در روان و نفس آدمی پدید می آید و او را از حد اعتدال خارج می کند. این امر تنها به حالت شادی اختصاص ندارد. بلکه ممکن است از آهنگ های غم و حزن آور نیز به دست آید.پس اختصاص دادن کلمه غنا به حالت شادی، توهمی بیش نیست؛ زیرا ممکن است از راه غنا حالت اندوه و حزن برای آدمی حاصل شود و از این راه اختیار و عنان آدمی از کف عقل او گرفته شود!!!

مقصود فقیهان از واژه «لهو» سازگاری و همنوایی آواز و آهنگ نواخته شده با مجالس فساد و خوشگذرانی است؛ یعنی ممکن است نغمه ای طرب انگیز نباشد؛ ولی از نغمه هایی باشد که فقط در جلسات فاسقان و هوا پرستان رایج باشد. این آهنگ را لهوی گویند و اگر از هر دو مشخصه طرب و لهو برخوردار باشد، مطرب لهوی گفته می شود (همان منبع ص 40)

سوال) مجالس لهو و لعب به چه نوع مجالسی گفته می شود؟

منظور مجالسی است که برای عیاشی، هوس رانی و رقص و پایکوبی تشکیل شده و نزد عرف متدین مجلس گناه محسوب گردد. اگر هر موسیقی ای به کیفیتی نواخته شود که مناسب آن باشد، گوش دادن به آن حرام است . مقصود از مجالس لهو ولعب، آن نیست که در آن شراب، رقص و ... باشد، بلکه منظور مجالس شأنی است؛ یعنی، آهنگ موسیقی به گونه ای باشد که اگر در مجلس عادی و یا به صورت فردی نیز نواخته شود، متناسب با مجلس فسق و گناه به کار می رود و انسان را به یاد فضای مجالس یاد شده می اندازد.(همان ص 42)

اما از دیدگاه پزشکی و بهداشت روانی حداقل مطلبی را که هر انسان منصفی می پذیرد ا ین است که بسیاری از پزشکان داخلی و خارجی و بسیاری از روانشناسان مشهور دنیا اثرات مخرب روحی روانی و ناهنجاریهای اخلاقی استماع موسیقی را هشدار داده و خطرات انس با این مخدر را بارها در کتابهایشان متذکر شده اند که از باب مشت نمونه خروار به برخی این آثار خطرناک اشاره کرده و تحقیق و تفصح بیشتر در این رابطه را به عهده خواننده محترم جزوه می گذاریم.

1- ضعف اعصاب : دکتر «ولف آدلر» پرفسور دانشگاه کلمبیا می گوید: بهترین و دلکش ترین نواهای موسیقی، شوم ترین آثار را روی سلسله اعصاب انسان باقی می گذارد...

2- عامل ضربان سکته قلبی:

دکتر « اوریزن اسوت مارون» در این رابطه می گوید: هیجان بزرگ ترین عامل سکته های قلبی است و هنرمندان، اغلب به علت سکته قلبی درگذشته اند.

3- عامل فشار خون: دکتر «آرنولد فردیمانی» پزشک بیمارستان نیویورک بعد از انجام آزمایشاتی ثابت کرد که یکی از عوامل مهم خستگی های روحی و فکری و سردردهای عصبی، گوش دادن به موسیقی است مخصوصاً برای کسانی که به موسیقی به دقت گوش می کنند.

4- عامل سستی اراده

5- عامل رکود فکری

6-عامل افسردگی و خمودگی

و بالاخره عامل تضییع حس باصره- فساد و تباهی اخلاقی – سلب غیرت- اختلالات دماغی- مرض مانی (نوع جنون)- مرض پارانویا(نوعی مرض روحی) – مرض سیکلوتیمی- کوتاهی عمر- جنایات و تهییج شهوت- عدم تعادل و توازن بین اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک و ... می باشد که خواننده محترم میتواند به کتابهایی از قبیل (انسان غنا موسیقی تالیف احمد شرفخانی) (40 نکته درباره موسیقی سیداسماعیل شاکر اردکانی) و موسیقی از دیدگاه فلسفی روانی علامه جعفری (ره) و ... مراجعه کند

نظرات امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری درباره موسیقی در صدا و سیما

امام راحل عظیم الشان خطاب به مسئولین صدا و سیمای وقت فرمودند:

« این دستگاه (صدا و سیما) را اصلاحش کنید؛ یعنی غربی نباشید، غرب زده نباشید، که حتماً باید بین این خبر و آن خبر، موسیقی باشد، این غربزدگی است، یک طرح دیگری درست کنید... یک کارهایی بکنید که موسیقی را ترکش کنید. شما خیال نکنید که موسیقی یک چیزی است برای یک مملکت مترقی، موسیقی خراب می کند دماغ بچه ها ما را ؛ مغز بچه های ما را فاسد می کند. دائماً در گوش یک جوان موسیقی باشد، این دیگر به کار نمی رسد، این دیگر نمی تواند فکر جدی بکند. اینکه ما گوییم اینها را از بین ببرید و مکرر من گفته ام، شاید تا حالا ده مرتبه بیشتر من به آقای قطب زاده (مسئول صدا و سیمای وقت) گفته ام که آقا این را بردارید از آن، می گوید نمی شود. من نمی دانم این «نمی شود» یعنی چه؟ چرا نمی شود؟ (چهل نکته درباره موسیقی تالیف سیداسماعیل شاکر اردکانی به نقل از صحیفه امام ج9 ص 157)

مرحوم امام (ره) در جایی دیگر فرمودند:

«... رادیو تلویزیون را تبدیلش کنید به رادیو و تلویزیون آموزنده، موسیقی را حذف کنید، نترسید از اینکه به شما بگویند کهنه پرست شده اید، باشد ما کهنه پرست هستیم، همین کلمات نقشه ای است برای اینکه شما را از کار جدی عقب بزنند...) (همان منبع به نقل از صحیفه نور ج8 ص 197)

مقام معظم رهبری (حفظه الله) نیز در مورد موسیقی در صدا و سیما به بهانه تنوع و جذابیت طی حکمی به ریاست صدا و سیما اینگونه فرمودند:

«تنوع و جذابیت در صدا و سیما شرط لازم توفیق آن رسانه است. ولی این نباید موجب گرایش به شیوه های زیانبخش و مخرب گردد. ترویج فرهنگ غربی و استفاده ابزاری از جاذبه های جنبی یا استفاده از موسیقی های لهوی و حرام و چیزهایی از این قبیل نباید به بهانه جذاب کردن تلویزیون به این دستگاه موثر که در معرض دیده همه قشرها و خانواده هاست راه یابد.»

(روزنامه رسالت 6/3/87 مطابق با 11 صفر 1420)

براستی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران تا چه اندازه تاکنون منویات و آرمانهای امام بزرگوار و مقام عظمی ولایت را عملی کرده است. در این رابطه از کدام برنامه ها و موسیقی ها باید گفت!!! از برنامه فیتیله شبکه دو که مرتب موسیقی های تند و زننده با حرکات ریتمیک!!! پخش می کند تا روح و روان کودکان معصوم را از خردسالی با این موسیقی ها به بهانه جذابیت برنامه های کودک عادت دهند، یا موسیقی ها و کنسرت هایی که برای بزرگسالان پخش می شود.

در این رابطه فقط باید گفت برای صدا و سیما متأسفیم، برای مردم و جوانان و خردسالان متأسفیم. گاهی در برنامه های کودک مثل همان فیتیله ازشبکه2 و برنامه های عمو پورنگ از شبکه اول موسیقی پخش می شود که عیناً در کنسرت ها و مجالس لهو لعب لوس آنجلسی پخش می شود منتها آن طرف همراه با اشعار شهوانی و محرک و این طرف در مورد لب قندان و توی قندان و ...

با عرض تأسف باید گفت برنامه های کودک ابزاری شده است تا بعضی به اجرای

موسیقی های زننده و تند و حرکات موزون !!! بپردازند و ثمره خون این همه شهید که در راه ارزشهای اسلامی به شهادت رسیدند را پایمال کنند. به علاوه این موسیقی ها نه تنها ارزشهای دینی و ملی به کودکان القاء نمی شود بلکه با حرکاتی مثل «یه جیغ بلند» « دست و هورا» و ... آنان را بیشتر با فرهنگ های غلط غربی آشنا می کنند. نهایتاً برای اینکه مورد انتقاد متدینین واقع نشود برنامه های زننده را با ذکر صلوات و دعای فرج!! به پایان می رسانند.

برخی از دست اندرکاران صدا و سیما در مقابل این برنامه ها به توجیح پرداخته و اینگونه این مسائل و ناهنجاریهای صدا و سیما را توجیح می کنند که «اگر اینها را پخش نکنیم جوانان ما سراغ ما هواره ها و شبکه های بیگانگان و موسیقی های بیگانه می روند»

در جواب این توجیح بی پایه و اساس قسمتی از بیانات بنیانگذار کبیر انقلاب(ره) را عیناً

می آوریم که فرمودند: « این که می گویند اگر چنانچه موسیقی در رادیو نباشد آنها می روند از جای دیگر موسیقی می گیرند، بگذار بگیرند از جایی دیگر شما عجالتاً آلوده نشوید این عذر نیست که اگر موسیقی نباشد در رادیو، آنها می روند و از جای دیگر موسیقی می گیرند.

حالا اگر جای دیگر می گیرند ما باید به آنها موسیقی بدهیم؟! ما باید خیانت بکنیم؟! موسیقی خیانت است به یک مملکت، خیانت است به جوانهای ما، این موسیقی را حذفش کنید، به طور کلی عوض آن یک چیزی بگذارید که آموزنده باشد...» (صحیفه نور ج8 ص197)

در ضمن هدف وسیله را توجیح نمی کند و این قاعده از طرف عقل و شرع مقدس اسلام یک اصل پذیرفته شده است . برای مثال نمی شود با هدف کمک به فقرا به عده ای دیگر حمله کرد و افراد دیگری را غارت کرده و نتیجه دزدی را به مصرف فقرا رساند.

نقدی بر صدا وسیما از انقلاب تا کنون

این مطالب ،نقدی عالمانه  و منصفانه بر صدا وسیماست که به درخواست جامعه اسلامی دانشگاه اصفهان و علوم پزشکی  نوشتم و در نشریه بنیان شماره پانزدهم  با عنوان -کودتای نرم-چاپ وتوزیع شد.....

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدالله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین لعنه الله علی اعدائهم اجمعین

ما در این انبار گندم می کنیم گندم گرد آمده گم می کنیم

اول ای جان دفع شر موش کن بعد از آن در جمع گندم کوش کن

یکی از قطب های فرهنگی کشور که حکم دانشگاه فرهنگی را دارد صدا و سیماست .

برنامه های متنوع فرهنگی و دینی توسط برنامه ریزان و دست اندرکاران صدا و سیما، تهیه و پحش می شود؛ اما به قول مولوی (ره) که می گوید: نتیجه دفع نکردن آفت موش در انبار گندم، از بین رفتن گندم و نیروی ذخیره گندم است؛ به دلیل وجود آفات و آسیبهای برنامه های صدا و سیما، عملاً ثمره مورد انتظار از برنامه های صدا و سیما، حاصل نمی شود.

در این مختصر سعی شده است که در عین حالی که زحمات و تلاشهای شبانه روزی مسئولین صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نادیده گرفته نشود و ضمن تقدیر و تشکر از زحمات خالصانه ایشان، نقدی عالمانه و منصفانه بر آسیب های برنامه های صدا و سیما از باب تذکر و اصلاح و به حکم امر به معروف و نهی از منکر ارائه شود و به هیچ وجه قصد توهین و یا خدای ناکرده نفی تلاش و نیت خیر زحمتکشان این عرصه را نداریم.

قبل از پرداختن به این موضوع با توجه به اینکه ریاست محترم سازمان صدا و سیما توسط مقام معظم رهبری مشخص و منصوب می شود و نمایندگانی از دولت و مجلس و قوه قضائیه و ... بر برنامه های آن نظارت دارند؛ به پاسخ این سوال مقدر می پردازیم که آیا نقد صدا و سیما صحیح است یا خیر؟

برای روشن شدن این مطلب قسمتی از بیانات مقام معظم رهبری ( حفظه الله) را در همین رابطه در دیدار با دانشجویان و نخبگان و مسئولین کشور ارائه می کنیم که فرمودند:

«.... یکی از اعتراض ها، اعتراض به صدا و سیما بود و اینکه بعضی می گویند اگر چنانچه صدا و سیما را نقد کنیم، برخلاف رهبری مطلبی گفته ایم؛ چرا؟ چون رهبری رئیس صدا و سیما را معین می کند! اگر واقعاً ملاک این باشد که آدم باید به هیچ کس اعتراض نکند؛ چون رئیس قوه قضائیه را هم رهبری انتخاب می کند، رئیس جمهور هم بعد از انتخابات ، تنفیذ رهبری دارد؛می گوید نصب کردم. پس باید به هیچ کس اعتراض نکرد. نه آقا، اولا" صدا سیما را رهبری اداره نمیکند؛ این معلوم باشد. صدا و سیما را رئیس صدا و سیما اداره می کند و رهبری هم در موارد زیادی اعتراضهایی دارد . همین اعتراض هایی که شما دارید، بعضی هایش یا خیلی هایش اعتراض های ما هم هست. احتمالاً اعتراض های دیگری هم هست که چون برای من از جوانب مختلف گزارش می آورند- با اینکه خود من ممکن است به قدر شما تماشاچی تلویزیون یا گوش دهنده رادیو نباشم- اطلاعاتم زیاد است. از وضع صدا و سیما اعتراض هایی هم می کنیم، اشکالاتی هم می کنیم، گاهی با آنها دعوا هم می کنیم. بالاخره آنها هم یک ضرورتهایی دارند و جواب می دهند؛ گاهی جوابشان درست است، گاهی هم نادرست است به هر حال اعتراض هست و انتقاد شما از صدا و سیما مطلقاً به رهبری منتقل نمی شود . شما حق دارید انتقاد کنید؛ هیچ اشکالی ندارد...» (سخنرانی در دیدار با دانشجویان 7/7/87 – سا یت پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری )

مفید و مضر بودن یک موضوع با اهمیت و حساسیت آن موضوع نسبت مستقیم دارد هر چقدر آن موضوع اهمیتش بیشتر و حساستر باشد به همان میزان نقش و اثر بیشتری را ایفا می کند .

امام راحل (ره) در مورد نقش صدا و سیما فرمودند:

«دستگاه رادیو تلویزیون چنانچه من کراراً گفته ام، یک دستگاهی است که حساسترین دستگاههای تبلیغاتی هر کشوری است که هم از طریق بصر و هم از طریق سمع از آن مرد م استفاده می کنند و آنطوری که به رادیو و تلویزیون – به تلویزیون- توجه می کنند مردم به هیچ دستگاهی آنطور توجه نمی کنند ، ... اگر این دستگاه اصلاح بشود و برنامه های آن برنامه های اصلاحی باشد، امید است که یک مملکت اصلاح بشود و اگر این دستگاه یک دستگاهی باشد که نظیر همان زمان طاغوت باشد، مردم به همان حال باقی می مانند... وظیفه مهم این است که مراقبت بشود از این دستگاه به طوری که محتوایش یک محتوای جمهوری اسلامی باشد.»

و درجای دیگر فرمودند:« بنابراین اصلاح این دستگاه ها، اصلاح جامعه است و فساد اگر در این دستگاه واقع بشود، فساد جامعه است. مسئولیت بسیار بزرگ است . مسئولیت شماها بسیار بزرگ است...» (بیانات امام در جمع شورای پنج نفری صدا و سیما و کارکنان بخش زبانهای خارجی رادیو و تلویزیون در تاریخ 29/7/58- صحیفه نور ج1- ص 11-18 انتشارات شرکت سهامی چاپخانه وزارت ارشا اسلامی تاریخ چاپ بهمن 61)

مرحوم امام (ره) در جای دیگر نگرانی خود را از نقش صدا و سیما اینطور بیان فرمودند:

« از اولی که رادیو و تلویزیون در اختیار جمهوری اسلامی واقع شد راجع به آن نگرانی داشتم، برای اینکه این سازمانی است که اگر خوب باشد مملکت ما خوب می شود و اگر فاسد باشد، ممکن است بسیار فساد ایجاد کند، از این جهت تذکراتی باید به شما بدهم. یکی اینکه این دستگاه رادیو تلویزیون که در خانه های حتی روستاها، در همه جا نفوذ دارد، اگر صددرصد اسلامی نشود، معنایش این است که اسلام در ایران پیاده نشده است. اگر بنا باشد رادیو تلویزیون در خدمت دسته ای و یا گروهی که منحرف هستند و اعواج دارند قرار داده بشود. ممکن است که سرتاسر مملکت را به فساد بکشند....»

(بیانات امام خطاب به مدیرعامل و سرپرست صدا و سیما 23/3/59 صحیفه نور ج12 ص 84 چاپ شرکت سهامی چاپخانه وزارت ارشاد اسلامی چاپ بهمن 61)

و در این رابطه بارها از زبان دکتر لاریجانی (رئیس وقت مجلس شورای اسلامی) نقل شده که شهید آیت الله مطهری (ره) فرمودند:« اگر بنا باشد مسئولیتی در نظام جمهوری اسلامی بپذیرم؛ مسئولیت اداره صدا و سیما را به عهده می گیرم»

هر چند که در جملات امام راحل(ه) به طور ضمنی وظایف صدا و سیما مشخص شده و به قول معروف «در خانه اگر کس است، یک حرف بس است» لکن وظایف کلی صدا و سیما را از دیدگاه رهبر معظم انقلاب (حفظه الله) بیان می کنیم.

*این مرکز حساس و عظیم باید با شناسایی، تولید و مدیریت پیامهای مورد نیاز مردم و جامعه، نقش رسانه ای خودا را کاملتر ایفا نماید.

*مراکز قدرت طلب اقتصادی و سیاسی دنیا، برای تولید پیامهای مورد نظر خود، جهت دادن به افکار عمومی جهان و تسخیر اذهان ملتها سرمایه گذاریهای عظیمی کرده اند که انقلاب اسلامی و ملت ایران جزو اهداف اصلی آنان به شمار می روند و مقابله با این هجوم خبری رسانه ای، وظایف بسیار سنگینی را بر دوش صدا و سیما می گذارد.

*فرهنگ عدالت طلبی باید به طور کامل در جامعه رواج یابد تا مردم آن را در همه ابعاد زندگی خود احساس و رعایت کنند وبه گونه ای نشود که افرادی که از طریق تخلف از قانون وبی عدالتی میلیاردها تومان ثروت نامشروع جمع کرده اند از مردم و کشور طلبکار شوند.

*صدا و سیما همچنین باید حاکمیت مراکز سرمایه داری صهیونیستی بر رسانه های گروهی جهان را برای مردم تبیین و ابعاد مختلف دیکتاتوری پنهان پول و شهوت را که بر جهان حکمفرمایی می کند، به شیوه های مناسب و هنرمندانه برای افکار عمومی بازگو کند.

*صدا و سیما باید برخورد با عوامل داخلی و خارجی ایجاد ناامنی، استقرار عدالت، لزوم تربیت معنوی جامعه و تلاش برای رفاه و آبادی و پیشرفت علمی را به عنوان مطالبات حقیقی مردم از حکومت، مطرح کند تا مردم بدانند حکومت در برابر آنها چه وظایفی دارد.

*ایجاد حساسیت در مورد تلاشی دشمنان برای به وجود آوردن هرج و مرج در کشور، حفظ هویت دینی و انقلابی ، افشای تهدیدات دشمنان، تقویت روحیه مسئولیت شناسی، مشخص کردن دشمن اصلی و نفی دشمنان موهوم، توسعه تفاهم اجتماعی ، ایجاد امنیت روحی در مردم و امیدوار کردن جامعه نسبت به آینده از دیگر پیام های مورد نیاز افکار عمومی است که صدا و سیما باید به این نیازهای جامعه پاسخ دهد.( روزنامه جمهوری اسلامی 16/1/1381)

از ویژگی های نقد عالمانه و منصفانه بیان نقاط مثبت و قوت در کنار نقاط منفی و ضعف است. بر این اساس نقاط قوت این سازمان را از دیدگاه کلی بیان کرده و از این جهت به همه تلاشگران این سازمان خدا قوت و خسته نباشید عرض می کنیم.

*اطلاع رسانی دقیق، شفاف و صادقانه از اخبار روز دنیا و اخبار علمی فرهنگی هنری اجتماعی و سیاسی و ...

*کیفیت مناسب برنامه ها از جهت صوت و تصویر در اغلب مناطق کشور

*کمیت مناسب شبکه ها و تنوع شبکه ها با موضوعات مختلف

*برنامه های متنوع علمی، فرهنگی، اجتماعی، دینی و ...

*حمایت از مواضع سیاسی نظام و نقش آفرینی مناسب در مواقع حساس داخلی و خارجی به خصوص نقش آفرینی در ایام انتخابات و تشویق مردم به حضور همه جانبه در صحنه. *ارتباط با کشورهای مختلف در جهت تبادل محصولات فرهنگی و در نتیجه ارتباطات مثبت سیاسی و اجتماعی مثل ارتباط با کشورهایی مانند بولیوی، آفریقای جنوبی، هند، کره ، ترکیه ، سوریه ، لبنان، تاجیکستان و ...

*بروز بودن در تجهیزات رسانه ای روز دنیا در استفاده از برنامه ها

*اعتلای کیفیت دسترسی گیرنده های شبکه های تلویزیونی و رادیویی

و ...

در کل چه از جهت سخت افزار و چه نرم افزاری، واقعاٌ صدا و سیمای جمهوری اسلامی حرکت رو به رشدی بعد از انقلاب داشته است. هر چند بعضی موارد فوق الذکر با انتقاداتی همراه است؛ اما این امتیازات را نمی شود از این سازمان نفی کرد.